گردش فصول

صدای بلندتر از معمول موزیک لعنتی همه سر و صداهای بیرون رو میوت میکنه. کاش میشد هدفونو بکنم تو مغزم، اینطوری شاید صداهای داخل کله ام رو هم فیلتر میکرد...متاسفانه... بهتر از هیچیه. حواسم رو... از... حواسم رو از این صداهای داخل مغز پرت میکنه. مثل همین جزوه ی بی اهمیت ریاضی که بهتر از خیره شدن به یه عکس تکراریه. مثل خیره شدن به دیوار که بهتر از بستن چشمه. به جاهای قدیمی دیوار نگاه میکنم. کاغذ دیواری همه ی جاها رو پوشونده. یه لباس شیک رو یه تن زخم خورده. دلم میخاد کاغذا رو جر بدم بشینم جای دستامو ببینم...دستم... دستمم دیگه اون دست قدیم نیست. ترس توش راه پیدا کرده. حبس کردن تنها راه اندکی آرامشه...در... یگانه حائل میان من و دنیایی که تحملش رو ندارم. اینطوری نمیشه دیگه باید...رفت...